Қарсы алып арайлы дала таңдарын,
Жанымда жүрсең деп едім.
Аңсаған менің аяулы арманым,
Дариға жүрек сен едің.
Келер деп үміт үзбедім,
Үзбеймін моншақ қып жылдар тізбегін.
Сезсең ғой қалай сағындым өзіңді,
Білсең ғой қалай іздедім.
қайырмасы
Жүректе жазылды Дариға есімің,
Күндер-ай тербеткен махаббат бесігін,
Сенің көктемдей көркіңе көз тоймай қарадым.
Арайлап алдан ақ көңіл, ақ ниетпен
Күнде тұрасың қол бұлғап көкжиектен,
Жаным өзіңе сырымды айта алмай барамын.
Айдыным өзгенің зерлеп қанатын,
Қай жерде жүрсің мекендеп?
Жер-көкті шарладым қалмай тағатым,
Кездесіп қалар ма екен деп!
Асыға күттім таң нұрын, таң нұрын
Айта алмай сырым, жан мұңым,
Дариға жүрек жүрсің-ау аңсаумен,
Қарлығаш көктем, бал күнім.
